سیلماریلیون

کتاب سیلماریلیون (The Silmarillion) از مجموعه نوشته‌های فانتزی و اسطوره‌ای تالکین است که چهار سال پس از مرگش توسط پسرش کریستوفر تالکین منتشر شد.

در ۳ ژانویه سال ۱۸۹۲ در بلوم‌فونتین آفریقای جنوبی، جان رونالد روئل تالکین (John Ronald Reuel Tolkien) به دنیا آمد. ما این نویسنده بزرگ را به خاطر رمان‌های مشهور هابیت‌ها و ارباب حلقه‌های او و نیز در سال‌های اخیر به خاطر اقتباس‌های موفق سینمایی از آثارش می‌‌شناسیم.

تالکین نگارش «سیلماریلیون» را از ۱۹۱۷ آغاز و تا پایان عمر روی آن کار کرد. سیلماریلیون داستان دنیایی است به‌نام «ائا». این کتاب در پنج بخش نوشته شده است: بخش اول آینولینداله، در مورد آفرینش «ائا»، بخش دوم والاکوئنتا، توصیف والار و مایار، نیروهای فوق طبیعی در ائا، بخش سوم کوئنتا سیلماریلیون، که بخش عمدۀ مجموعه را تشکیل می‌دهد. این بخش روایت وقایع تاریخی قبل از دوران نخست و طی همین دوران و از جمله جنگ بر سر گوهرهایی به‌نام سیلماریل است. همان گوهرهایی که کتاب نام خود را از آنها گرفته است. بخش چهارم آکالابت، روایتی است از تاریخ سقوط نومه‌نور و مردمانش در دوران دوم. بخش پایانی حدیث حلقه‌های قدرت و دوران سوم است.

در بخشی از سیلماریلیون می‌خوانیم:

ایرمو برادر کهتر، ارباب مکاشفه‌ها و رویاهاست. باغ‌هاى او در لورین در دیار والار است، و این باغ‌ها زیباترین جاى‌هاى جهان است، پر از مینویان بسیار. استه مهربان، شفابخش زخم‌ها و خستگى‌ها، همسر اوست. جامه‌اش خاکسترى است؛ و آسودن هبه اوست. روزها به جایى نمى‌رود، بل روى جزیره‌اى در سایه‌سار درختان دریاچه لوره‌لین مى‌خوابد. از چشمه‌هاى ایرمو و استه، جمله کسانى که در والینور مسکن دارند، طراوت مى‌یابند؛ و غالباً والار خود به لورین مى‌آیند و آنجا از بار خستگى‌هاى آردا فارغ و آسوده مى‌شوند.