یوگای پاتنجلی

میرچا الیاده دین‌شناس و پژوهشگر اساطیر، در هندوستان فلسفه هندی، یوگا و زبان سانسکریت آموخت. در سال 1933 پایان‌نامه دکتری خود را درباره یوگا با درجه عالی دفاع کرد و آن را در سال 1936 با عنوان «یوگا، رساله‌ای درباره سرچشمه عرفان هندی» منتشر کرد. کتاب‌های دیگری را نیز در این‌باره به زبان فرانسه نوشت تا اینکه در سال 1962 اثر حاضر را به چاپ رساند.
از آثار الیاده در زمینه یوگا برمی‌آید که این مساله برای مدتی طولانی ذهن او را به خود مشغول کرده بود. او حتی در کنار کار پایان‌نامه دکتری و تالیف کتاب‌های یوگایی، خود نیز به تمرین هاته‌یوگا و راجه‌یوگا می‌پرداخته است.
الیاده در مقدمه‌ای بر کتاب نوشته است: «حتی یک جنبش معنوی در هند نمی‌توان سراغ گرفت که به یکی از انواع یوگا وابسته نباشد، زیرا یوگا بعد خاصی از تفکر هندی است. در تحلیل نهایی، بخش اساسی تاریخ هند را در حقیقت تاریخی از اشکال و صور گوناگون به نام عمل یوگایی تشکیل می‌دهد. مساله فوق زمانی آسان فهمیده می‌شود که یادآور شویم سرزمین هند از زمان اوپانیشادها به طور جدی تنها با یک معضل بزرگ – ساختار وضعیت انسان – درگیر بوده است. در نقاط دیگر، فیلسوفان، اندیشمندان و مرتاضان عمر خود را با انضباط بی‌نظیری برای تحلیل “وضعیت”های گوناگون انسان سپری کرده‌اند…»
یوگای پاتنجلی از چهار فصل تشکیل شده است: «یوگای پاتنجلی»، «فنون یوگا»، «مرتاضان، اهل خلسه و مراقبه‌کنندگان در هند باستان»، «بودیسم، تانتریسم و هاته‌یوگا». اصطلاحات، منابع متن اصلی، واژه‌نامه و نمایه، بخش‌های دیگر این کتاب‌اند