اسکار وایلد در سال 1854 در شهر دوبلین ایرلند زاده شد. مادرش شاعری آزاده‌خواه و پدرش از افراد سرشناس ایرلند بود. وایلد تحصیلات آکادمیک را در دانشگاه آکسفورد گذراند. اسکار وایلد در محافل ادبی و فرهنگی ایرلند شخصیتی برجسته و قابل‌احترام بود، که به‌واسطۀ فن سخنوری و بیان شیوایش سرآمد روزگار خویش بود. وایلد به‌عنوان یکی از شخصیت‌های پیشرو در جنبش «زیبایی‌شناسی در هنر» به حساب می‌آید، تاآنجاکه حتی زیبایی ظاهری‌اش در پوشش زبانزد بود. در توصیف وایلد چنین آمده است «ظرافت پوشش به‌حدی بود که دور دکمۀ لباس‌هایش را با گل‌های میخک و زنبق و داوودی می‌آراست». تا پیش از سال 1895 زندگی اشرافی را تجربه می‌کرد اما در همان سال به‌اتهام هم‌جنس‌گرایی به دو سال زندان با اعمال شاقه محکوم شد و پس از آن زندگی شخصی و اجتماعی‌اش دچار فروپاشی شد. پس از تحمل حبس دوساله در سال 1897 به فرانسه رفت اما این‌بار بدون شکوه سفر پیشینش به این کشور. وایلد در انزوا و فقر در یکی از هتل‌های شهر پاریس زندگی می‌کرد. اسکار وایلد پس از تحمل یک دوره بیماری مننژیت شدید که در اثر فقر و تنگدستی نتوانست خود را درمان کند در سال 1900 درگذشت. تنها شخصی که به‌هنگام مرگ درکنار وایلد ماند جیمز مک‌نیل ویسلر، تصویرگر رمانش، بود.
