زیگموند فروید با نام تولد زیگیسموند شلومو فروید؛ زاده‌ی ۶ مهٔ ۱۸۵۶ و درگذشته‌ی ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۹ عصب‌شناس اتریشی و بنیان‌گذار دانش روانکاوی، روشی بالینی برای ارزیابی و درمان آسیب‌های روانی، بود.
او در سال ۱۸۸۱ از دانشگاه وین به‌عنوان دارندهٔ مدرک دکترا در پزشکی پذیرش گرفت و پس از به پایان رساندن دوره شایستگی خود در سال ۱۸۸۵، به عنوان مدرس در رشته آسیب‌شناسی عصبی گماشته شد و در سال ۱۹۰۲ به درجهٔ استادی رسید.
فروید همچنین جزو تأثیرگذارترین و جنجال‌برانگیزترین شخصیت‌های قرن بیستم میلادی به حساب می‌آید.
