نویسنده در کتاب حاضر با بهکارگیری رویکرد سیستمی در مطالعات اجتماعی تلاش کرده است تا حد زیادی این نیاز را تأمین کند. ویژگی خاص نظریه او غیر از فرارویکردی بودن، مطالعه رفتار جامعه از طریق رصد عملکرد خرده سیستمهای اجتماعی آن، ازجمله سیستم هنر، و مقایسه تواناییهای آنها با انسان است. در این مطالعه میانرشتهای، هنر بهسان جامعهای در مقیاس خرد و زیباشناسی بهمثابه خود توصیف گریهای سیستم هنر معرفی میشود.