مجاز در زبان فارسی

کتاب حاضر نوشته‌اي مختصر در باب «مجاز در زبان فارسي» است؛ فرايندي که از ديرباز به‌مثابه يکي از فنون بلاغت موردتوجه متخصصان فقه اللغه و فن بلاغت بوده و به‌ويژه در دهه‌هاي اخير به‌عنوان يکي از ابزارهاي زباني متداول در گفتگوهاي روزمره سخنگويان، از حيطه مطالعات ادبي بيرون کشيده شده و موردتوجه زبان شناسان، به‌ويژه زبان شناسان شناختي قرار گرفته است. اين کتاب شامل ۵ فصل است که درمجموع، ضمن بررسي پيشينه مطالعه اين فرايند، به معرفي و توصيف مهم‌ترين مفاهيمي مي‌پردازد که نقش مهمي در شکل‌گيري مجاز ايفا مي‌کنند؛ مفاهيمي از قبيل «مجاورت»، «حذف»، «کاهش»، «حشو» و «بافت‌هاي ادراکي».