چرا انسانها برای انسانهايی ديگر کار میکنند؟ اين پرسش بهظاهر ساده و ابتدايی در قلب بحث فردريک لوردون قرار دارد. لوردون برای تکميل پاسخهای ناتمام مارکس، خصوصاً در برابر منظره گيجکننده مستخدمانی متعهد و مشتاق، قسمی «انسانشناسی اسپينوزيستی» را به کار ميبندد که نقش بنيادين تأثيرات و انفعالات را در رابطه استخدامی آشکار میکند و استثمار سرمايه دارانه را بهمنزله تصرف و قالبريزی دوباره ميل مجدداً مفهومپردازی میکند. قسمی خوانش سرتاسر ماترياليستی از اخلاق اسپينوزا به لوردون اجازه میدهد پنبه تمام تصورات در باب خودمختاری و خود - تعيني فردي را بزند؛ درعينحال که همزمان ايدههای آزادی سياسی و رهايی از بند استثمار سرمايه دارانه را حفظ میکند. کتاب حاضر، طرحی است متهورانه برای بازانديشی در سرمايهداری و فراروی از آن بر مبنای تجربه معاصر از کار.