شاید کسی کافکایِ این کتاب را بجا نیاورد. گفتنِ اینکه چیزی به نامِ «دانشِ شادِ کافکا» وجود دارد، چیزِ عجیبی است. کافکای این کتاب، خرخاکیِ قهرمانی است که کاری جز نقبزدن در بلوکهای عرصهی نمادین ندارد: میلــبهــزندگی تحرکی افقی در عضلات است که درست مثلِ آب راهِ خود را در دلِ سنگ باز خواهد کرد. عنصر مایع، سمبلِ آزادی است. بهترین پیشزمینه برای خواندنِ این کتاب، دانستنیهایی دربارهی قناتها و سفرههای آبِ زیرزمینی است: بوطیقای هیدرولوژی.