نگاهی تحلیلی به اجرای ماده 230 قانون مدنی و ماده 522 قانون آیین دادرسی مدنی در دیون پولی با تاکید بر رویه قضایی

در اين کتاب به تحليل و بررسي دو ماده قانوني يعني 522 و 230 قانون آيين دادرسي مدني، پرداخته مي‌شود. قانون‌گذار تعهد ديني را از حيث جبران خسارت فقط مشمول تأديه خسارت طبق شاخص بانک مرکزي مي‌داند در حالي‌ که در رويه قضايي چنين نبوده و قضات در صورت توافق که منشأ آن دين يا وجه رايج بوده، توافق را ملاک عمل قرار مي‌دهند. در مجموع به نظر مي‌رسد تفکيک شرط فعل و دين در جامعه اقتصادي امروزي نبايد اتفاق بيفتد.