امشب هوس کردم برایت چیز بنویسم
با سینه ای از خون دل لب ریز بنویسم
شاید تو از من انتظاری سبزتر داری
اما فقط خوش دارم از پاییز بنویسم
می خواهم از بی مصرفی، تکرار، خودرویی
از بوته های هرزه ی جالیز بنویسم
تا خون قلبت را کف دستم بیاشامم
اصرار دارم با بیانی تیز بنویسم
تاریک گفتن پیش از این ها مستحبی بود
این بار واجب شد که یاس انگیز بنویسم
شاید بدانی لحظه های سرخ یعنی چه؟
تصمیم دارم از شقایق نیز بنویسم
باید فقط محض رضای خاطر فرهاد
از یک عدد شیرین بی پرویز بنویسم
فردا چه خواهم کرد؟ باور کن نمی دانم
امشب که می خواهم برایت چیز بنویسم