کجروی، بزه‌کاری و انحراف‌های اجتماعی

با نگاهی گذرا به سیر تحول جوامع انسانی می‌توان دریافت که انسان، حیات جمعی و آسیب‌های اجتماعی همزاد یکدیگرند. "آسیب‌های اجتماعی" اگرچه باید خاطرنشان کرد که واقعیتی دیرپا محسوب می‌شود، نوظهور و مربوط به دوره‌ی ضرب‌آهنگ سریع توسعه‌ی پس از انقلاب صنعتی است که با خود مهاجرت وسیع، انباشت جمعیت شهری، رشد شتابان شهرها و کلان‌شهرها، تغییر نوع و شکل روابط انسانی، ظهور عصر جدید و تکثیر و تجمع آسیب‌های اجتماعی را به همراه داشته است... سرزمین ایران نیز از این واقعیت مستثنا نبوده و بنا بر دلایل متعددی نظیر موقعیت ژئوپلیتیکی، سابقه‌ی تاریخی، تغییرات جمعیتی، رشد شتابان شهرها، اجرای برنامه‌های متنوع و گاه متضاد توسعه در یک‌صد سال اخیر، ناپایداری اجتماعی و سیاسی، رویه‌های مدیریتی و حکمرانی، ... شاهد گسترش بی‌رویه‌ی آسیب‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی بوده‌ است که انباشت، پیچیدگی و چندلایه‌شدن آن‌ها تهدیدی قابل توجه است که باید بدان پرداخت... نخستین همایش ملی آسیب‌های اجتماعی را انجمن جامعه‌شناسی ایران با همت والا و ستودنی استاد ارجمند، شادروان دکتر محمد عبداللهی، ریاست وقت انجمن در سال 1381، برگزار کرد و مجموعه مقالات همایش نیز متعاقباً در شش جلد منتشر شد. تمهید مقدمات برگزاری دومین همایش از سال 1390 صورت گرفت تا اولاً تکرار این واقعه‌ی علمی باشد... و ثانیاً پاسداشتی باشد از مقام علمی استاد عبداللهی... و اینک با شکل‌گیری شرایط مناسب نسبی و با مساعدت جناب آقای دکتر سیدمرتضی میرباقری، قائم‌مقام محترم وزیر کشور و دبیر شورای اجتماعی کشور [در سال1391]، مجموعه مقالات منتخب هیئت داوران در نه جلد آماده و منتشر شده است.