این قطار به ابدیت می‌رود
گزیدۀ اشعار محمدعلی سپانلومشخصات کتاب این قطار به ابدیت می‌رود
دربارۀ کتاب این قطار به ابدیت می‌رود
«این قطار به ابدیت می‌رود» از ۱۷ بخش تشکیل شده است. بخش اول کتاب به مصاحبه‌ی رسول رخشا و علی مسعودی‌نیا با محمدعلی سپانلو اختصاص دارد.
نخستین دفتر شعر این مجموعه «آه… بیابان» نام دارد که اشعار سپانلو تا سال ۱۳۴۲ را در بر می‌گیرد. نام بخش بعدی «خاک» است که شاعر آثارش تا سال ۱۳۴۴ را در آن گردآوری کرده است.
اما اشعار سپانلو در سال ۱۳۴۶ در بخش «رگبارها» و سال ۱۳۴۷ در «پیاده‌روها» خواندنی شده‌اند. «سندباد غایب» به اشعاری از محمدعلی سپانلو اختصاص دارد که از ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۲ سروده شده‌اند. بعد نوبت به «هجوم» و «نبض وطنم را می‌گیرم» می‌رسد که به سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ مربوط می‌شوند.
«خانم زمان» و«ساعت امید» شعرهایی که سپانلو از سال ۱۳۵۷ الی ۱۳۶۸ سروده است را در خود جای داده است. «هیکل تاریک» نام داستانی منظوم، سروده‌ی محمدعلی سپانلو است.
بعد نوبت به دو بخش «تبعید در وطن»، «خیابان‌ها، بیابان‌ها»، «کاشف از یادرفته‌ها» و «پاییز در بزرگراه» که اشعار دهه‌ی هفتاد شاعر را شامل می‌شوند، می‌رسد. «ژالیزیانا»، «قایق‌سواری در تهران» و «افسانه‌ی شاعر گمنام» سه بخش پایانی این مجموعه‌شعر هستند.
