سازمان دانشجویان دانشگاه تهران در خلال دوران نه چندان طولانی فعالیت هایش در فاصله سال های میانی دهۀ 1320 تا سال های نخست دهۀ بعد، اگر چه تجربه ای ابتدایی و آغازین در عرصۀ فعالیت های دانشجویی ایران محسوب می شد ولی از لحاظ دستیابی به سطحی از انسجام صنفی و همچنین تأثیر سیاسی به چنان نهاد نیرومند و موثری تبدیل شد که به رغم توسعۀ چشمگیر آموزش عالی در سال های بعد هنوز هم هیچ سازمان دانشجویی واحدی نتوانسته است از حیث نفوذ سیاسی و اعتبار صنفی، عملکردی همطراز آن ارائه دهد.