از بهار سال 1918 م، تا زمستان 1920 م، مردم ارمنستان به مدت دو سال و نیم، تلاش مجدانهای در جهت برپایی حکومتی مستقل مبذول داشتند. این حکومت نخستین موجودیت سیاسی آنان پس از گذشت پانصد سال به شمار میآمد و مشکلات بسیار و حلنشدنی بر سر راهش قرار داشت؛ اما این ملت که مشقات بیسابقۀ سال های 1916-1915 را متحمل شده بود، سخت کوشید تا به موفقیتی همگانی دست یابد. اگرچه ارمنی ها کاملا نامنتظر به استقلال رسیده بودند، اما دیری نپایید که دریافتند، عامل اساسی صیانت ذات و تجدید حیاتشان همین استقلال است.