بهائیت و رژیم پهلوی

کتاب حاضر مشتمل بر نتایج پژوهشی است که در چهارچوب جامعه شناسی سیاسی و با تمرکزی کوتاه بر رویکرد تاریخی و در موضوع فرآیند اقلیت سازی در ایران و اوضاع سیاسی و اجتماعی اقلیت دینی بهائیت نوشته شده است. از این رو ابتدا نظریه های مربوط به اقلیت ها و دولت ها بررسی و سپس سیر تکوین بهائیت از آغاز شکل گیری در عصر قاجار تا به قدرت رسیدن رضا شاه شرح داده شده است. در این مقال چگونگی تأثیرات متقابل متغیرهای مهمی چون: دین، نظام سیاسی حاکم، بازیگران خارجی و نحوه تعامل اقلیت با نظام سیاسی که به واسطة آن ها بهائیت از اکثریت متمایز و در نتیجه طرد شد، تحلیل می شود. آن گاه عقاید و آرای بهایی ها به همراه چگونگی شکل گیری نهادهای سازمانی و اداری آن ها مطالعه شده است. در ادامه علل رشد و گسترش تدریجی بهائیت در ایران دوران رضا شاه و اوایل دوران محمدرضاشاه تشریح و رویکرد رژیم شاه نسبت به اقلیت بهایی در فاصله ی سال های 1332 - 1357 ه. ش تحلیل شده است. در پایان نیز دلایل شکل گیری بنیان های سیاسی اقلیون ذیل عنوان هایی چون «عرفی گرایی»، «تمرکزگرایی» و «رفتار اقلیت» مورد بحث واقع شده است. شایان ذکر است کتاب با تصاویری از اسناد مربوط به آن دوره مستند شده است.