هربرت مارکوزه یکی از چهرههای اصلی مکتب فرانکفورت بهواسطه آرا و نقدهایش به جامعه سرمایهداری، در دهه 60 میلادی یکی از چهرههای محبوب در میان «کمون دانشجویان پاریس» و در جنبش دانشجویی محسوب میشد. مارکوزه با نقدهای تند و تیز خود به سرمایهداری غرب و آرای مارکس در خصوص جامعه طبقاتی در نیمه دوم قرن بیستم از شهرتی فراگیر برخوردار شده بود و به یکی از بتهای منتقد جامعه سرمایهداری غرب شناخته میشد. اما آرای این جامعهشناس مکتب فرانکفورت مصون از انتقاد باقی نماند و «پل متیک» یکی از منتقدانی بود که رسالهای را در نقد یکی از آثار مارکوزه با عنوان «انسان تک ساحتی در جامعه طبقاتی» منتشر کرد. نویسنده کتاب «نقد مارکوزه؛ انسان تک ساحتی در جامعه طبقاتی» گرچه با تحلیل انتقادی مارکوزه از ایدئولوژی حاکم همداستان است، اما نشان میدهد که خود تک ساحتی بودن نیز در حکم یک ایدئولوژی است. مارکوزه بعدها انتقادات متیک به «انسان تک ساحتی» را جدیترین نقد بر کتابش خواند.