فلسفه هنرها

گوردن گراهام در این کتاب فلسفه‌ی هنرهای خاص موسیقی، معماری، نقاشی، ادبیات و... را بررسی می‌کند و نظریه‌های متفکرانی همچون هیوم، کانت، گادامر، کالینگوود، دریدا، هگل و کروچه را به بحث می‌گذارد. مشغله‌ی اصلی [نویسنده] ترسیم خطوط بسیار کلی نظریه‌های رایج در باب هنر و نحوه‌ی به کار بردن این نظریه‌ها در مورد قالب‌های مشخص هنری است. بخش اعظم کتاب بر این فرض مبتنی است که بهتر است فلاسفه‌ی هنر مسئله‌ی ارزش هنر را محل مداقه قرار دهند نه این که بکوشند تا به تعریفی از هنر دست پیدا کنند. ولی دفاع مبسوط از این فرض در واپسین بخش کتاب می‌آید که با نظریه‌های [گوناگون] درباره‌ی هنر سر و کار دارد. به زعم نویسنده: آنچه گاهی شناخت‌گرایی زیبایی شناسانه خوانده می‌شود بهترین تبیینی است که درباره‌ی ارزش هنر بیان شده است. هنر و لذت، هنر و احساس، هنر و فهم، موسیقی و معنا، از نقاشی تا فیلم، شعر و بازگویی، معماری به مثابه‌ی هنر، ارزشگذاری و زیبایی شناسی طبیعت و نظریه‌های هنر از مباحث اصلی کتاب هستند.