کفش های مجنون گم گشت

پاره‌ای تأملات روحی و معنوی را با پیرنگی از عرفان اسلامی، به شعر کشیده است. شعرها در قالب نیمایی است و در آن‌ها، شاعر از یک نمادِ محوری یعنی «کفش» استفاده کرده است، وسیله‌ای که می‌تواند برای طیّ سلوک‌های عرفانی به کار آید.