جنگجو

شروین وکیلی(۱۳۵۳- )، جامعه‌شناس و تاریخ‌نگار است. او با نگاه جامعه‌شناسانه به گذشته ایران می‌کوشد دریچه تازه‌ای به تاریخ ایران باز کند. رمان «جنگجو» روایت یکی از مردان عادی قبیله شمن‌ها است که روزی با مردی ژنده‌پوش برخورد می‌کند و او را از حقایق نادرستی که شمن و شاه در باور مردم به وجود آورده‌اند، آگاه می‌سازد. شاه هرکسی را که در ردِّ سخن شمن سخن بگوید به زندان می‌اندازد. سیاه‌چال‌های تاریک زندان قبیله همواره پر از حکیمانی است که باور نمی‌کنند جهان از سایه شاه پدید آمده است. ژنده‌پوش به مرد کنجکاو که از کودکی به دنبال یافتن دلیل سرکشی مردم بوده می‌آموزد که افکار شمن غلط است و می‌تواند با چشمان باز، در سخنان شمن تردید کند و به آزادی و انسانیت بیندیشد و به جنگ شمن و شاه برخیزد. به گفته نویسنده، «جنگجو» بیش‌تر به صورت یک داستان فلسفی است که در ادامه روند سبک داستان‌نویسی سهروردی و عطار دنبال شده است. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: « گفت:شاید تو جنگجو باشی. گفتم:جنگجو کیست؟ گفت:جنگجو همان کسی است که از ننگِ سایه‌‏ها رهایی یافته و وجودش بیش از همه واقعیت دارد. گفتم:اما من از مردمان عادیِ قبیله هستم. مگر نقش سایه‌‏ها را بر ردایم نمی‏‌بینی؟ گفت:شاید تو مخاطبِ من نبوده باشی. گفتم:پس با که سخن می‏‌گویی؟ اینجا جز من و تو کسی نیست. گفت:چنین می‏‌پنداری؟ مگر نشنیده‌‏ای که ناظران از آن سوی دیوار سپید ما را می‏‌نگرند؟ شاید جنگجو یکی از آنها باشد».