دانشنامه مصور شکارچیان قاتل

تغییر تدریجی از زمانی که برای اولین بار حیات بر کره ی زمین پدیدار شد تا به امروز موجودات زنده به مرور تکامل یافته اند. تکامل یعنی روندی که طی آن حیوانات، گیاهان و سایر موجودات زنده تغییر می کنند تا طی چندین نسل با یک محیط متغیر سازگار شوند و ویژگی های جدیدی را که کمک می کند بهتر دوام بیاورند، به نسل های بعد از خود منتقل کنند. روش ها و نحوه ی شکار طعمه در حیوانات شکارچی تکامل یافته است. همزمان روش های دفاعی شکارها نیز تکامل پیدا کرده است. تکامل حیوانات در دوره ای بسیار طولانی اتفاق می افتد. به همین دلیل تشخیص تغییرات تکاملی در طول آن دوره سخت است. با وجود این تکامل ردپای قوی از شواهد بر جای می گذارد؛ شواهدی که در همه ی اشکال زندگی پیدا می شوند. زیست شناسان برای اولین بار در قرن نوزدهم مطالعه ی تکامل را آغاز کردند. آن ها ابتدا با مقایسه ی شکل فسیل ها با موجودات زنده به تکامل پی بردند. سپس به تدریج عوامل تاثیرگذار بر تکامل- یعنی انتخاب طبیعی و چگونگی انتقال ویژگی های موجودات زنده به نسل های بعدی- را کشف کردند. امروزه دانشمندان می توانند تکامل را با دقت بالا مطالعه کنند. آن ها می توانند رد مسیری را که تکامل پیموده است، بگیرند و بفهمند گونه های متفاوت حیات چه خویشاوندی نزدیکی با یکدیگر دارند. تکامل در کنار هم در طبیعت ممکن است دو یا چند جاندار با هم تکامل پیدا کنند، یعنی هرکدام باعث به وجود آمدن تغییراتی در دیگری شوند. به این روند هم فرگشتی (تکامل توام) می گویند. هم فرگشتی بین شکارچی و شکارش می تواند یک مسابقه ی تسلیحاتی زیستی برپا کند، چون هریک از طرفین مدام سعی می کند خودش را با تغییرات تکاملی حریفش تطبیق دهد. چنین مسابقه ای را بین سمندر پوست زبر و مار روبانی معمولی می توان دید. سمندر زهر یا سمی دارد که شکارچیانش را دفع می کند، ولی مار روبانی به مرور نسبت به این سم مقاوم شده، در مقابل، سمندر هم زهرآگین تر شده، ولی مقاومت مار باز هم بیشتر شده است.