شکسپیر و کارناوال پس از باختین

کتاب حاضر، پژوهشی دربارة کارناوال گرایی «میخائیل باختین» است. «کارناوال گرایی» در ادبیات، یکی از برجسته ترین ایده های میخائیل باختین است که زیر مجموعة مباحث فرهنگ عامه و طنز محسوب می شود. باختین سال ها پیش از انتشار کتاب «رابعه و دنیایش»، تاریخچة طنز در ادبیات و اصل کارناوال گرایی در میراث ادبی سرزمین خود را بررسی و تحلیل کرده است. در این کتاب، مطالبی برگرفته از کتاب «رابعه و دنیایش»، از جمله نظرات کلّی باختین دربارة هنر، زبان و فرهنگ عامه، نمودهای فرهنگ طنز عامیانه، انگاره پردازی کارناوالی، بعضی از مضامین کارناوالی همچون مرگ، نقاب، بازی و... و بعضی از نقدهای نظریة کارناوال گرایی آورده شده است. همچنین، کارناوال گرایی باختین در دورة مدرن و به ویژه در آثار شکسپیر، مورد بررسی قرار گرفته است. کارناوال گرایی در این کتاب، در آثاری چون «رویای شب نیمه زمستان»، «رومئو و ژولیت»، «همسران شوخ و شنگ وینزر»، «افسانة زمستان و چشم در برابر چشم» و... به همراه خلاصة نمایش نامه ها مورد تحلیل قرار گرفته است.