سخن در اینجا درباره روشنفکری است که بیش از نصف زندگی پر بارش را صرف پژوهش و تحقیق نمود و در این راه حد و مرزی برای این کار نمی شناخت.وارد تمام حوزه ها شد،اندیشه ناپذیر و نا اندیشیده،اسلام شناسی تطبیقی را وارد عرضه پژوهش کرد،کلیات آن را شناساند و آن را به عنوان راهی برای برون رفت از دید سنتی به اسلام که در غرب باعث تحقیر و به هیچ انگاشتن مسلمانان میشود و در سرزمین های اسلامی باعث رواج ارتجاع گرایی میشود قلمداد کرد.