شیرزاد حسن به سال 1997 در کنفرانس جهانی نویسندگان در شهر موکولای فنلاند به ایراد سخنانی پرداخت که توجه نویسندگان حاضر در کنفرانس را به خود جلب کرد. پس از این کنفرانس او بر آن شد که تابعیت فنلاند را بپذیرد، اما بعد از شش ماه ماندن در سرزمین غربت،طاقت نیاورد و راه میهن خود را در پیش گرفت و در شهر سلیمانیه اقامت گزید. رمان ناتور دره در حقیقت داستان نوستالژیک اقامت چند ماهه ی او در اروپا و دلتنگی هایش برای زادگاه و خاطرات کودکی و بازگشتن به میهن است و در همان حال کنکاشی قدرتمند در روح و روان خود و شخصیت های دیگر این داستان است که آن را به شکل یک داستان روان شناختی در آورده است.