تضاد ذاتی عالم خیال باعث میشود که این عالَم، اعیان روحانی را با اعیان جسمانی مرتبط سازد. عالم خیال این امر را با اعطای صفات امور جسمانی به حقایق غیرجسمانی، میسر میسازد. به عبارت دیگر، خیالْ امور غیرمادی را تجسد میبخشد، هرچند که آنها صفات جسمانیت را اکتساب نمیکنند و به صورت «هم این/هم آن» باقی میمانند.
دربارهٔ کتاب:
این کتاب، علیرغم مختصر بودنش، یک دورهٔ تقریباً کامل و تحلیلی از جهانبینی ابنعربی را دربردارد. یعنی یک دورهٔ اصول دین را از دیدگاه عرفانی ابن عربی ارائه میدهد که شامل توحید (وحدت وجود)، نبوت (انسان کامل) و معاد است.
فصول این کتاب در سه بخش مرتب شدهاند. بخش اول برداشت ابن عربی را در باب جایگاه انسان در عالم، ترسیم میکند. بخش دوم نقش اساسیای را که خیال در عالم، روان و زبان بازی میکند، روشن مینماید. بخش سوم تعالیم چندی از ابن عربی را در باب سرشت اعتقاد و اختلاف ادیان عرضه میدارد. در فصل آخر کوشیده شده تا عناصر نظریهٔ ابن عربی در باب دین جمعآوری شود.