فقط روزهایی که می‌نویسم

در مراسم اهدای جایزۀ پن در توصیفش گفتند «آرتور کریستال آشوبگری دوست‌داشتنی و فتنه‌گری خودی است.» به نظر می‌آید کریستال، در قواعد ثابت مقاله‌نویسی آشوب به پا کرده و‌ «جستار روایی» را چند قدم جلوتر برده است. جستار روایی، نقلِ مضمون است؛ نویسنده اطلاعات و تحلیلِ صرف نمی‌دهد، روایت خود را از تجربه و لمسِ مضمون در اختیار خواننده می‌گذارد. کریستال ذهنی زیرک، دقیق و عاری از پیش‌داوری دارد و این ویژگی‌ها از او مقاله‌نویسی ساخته که چه با او موافق باشیم چه نباشیم، نوشته‌هایش حال‌مان را خوب می‌کند. مشاهده‌گریِ دقیق و سرزندگیِ نوشته‌هایش به جستار و قالب‌های عرضۀ فکر حیاتی نو بخشیده است.