جنگ و صلح در اسلام

پیامبر مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی (ص)همچون سایر انبیای الهی،برای بشریت مایه رحمت و هدایت بودند و خواهند بود و خداوند تعالی ایشان را به صفات عالی انسانی منصف کرده و از جمله فرموده است : و تو اخلاق عظیم و برجسته ای داری (سوره قلم آیه 4) با این حال، بسیاری از اسلام شناسان با استناد به بعضی از آیات قرآن و همچنین با اتکا به برخوردهای نظامی صدر اسلام،دین اسلام و پیامبر عظیم الشان آن را به جنگ طلبی متهم کرده اند به طوری که متاسفانه چنین ادعای بعضا به اهانت به مقدسات اسلامی و حتی شخص پیامبر اسلام منجر شده است.اما به رغم آنکه نوپای اسلامی همانند اکثر حکومت های تاریخ بشری بعضا به جنگ با رقبای خود پرداخته است،مطالعه دقیق شواهد تاریخی و همچنین تفسیر بر آمده از مجموع آیات قرآن که ضمن پذیرش جنگ و جهادبا اهدافی بشر دوستانه،خواستار کناره گیری یا صلح با جوامع غیر جنگ طلب شده است،گواه این است که قرآن و سنت پیامبر بزرگوار اسلام فقط متضمن امر به جنگ با جنگ طلبان و حکومت های ستمگر است و صرف شرک و کفر جوامع غیر اسلامی،نمی تواند مانع برقراری روابط مسالمت آمیز آنها با حکومت اسلامی شود.