اندیشه زروانی که ریشه در دین زردشتی دارد، از دوران باستان پیروانی داشته است. گرچه این اندیشه ماخوذ از ادیان ایران باستان که همانا دین زردشتی است دارد، اما اختلافاتی نیز در بین آنها وجود دارد. از جمله پیدایش خیر و شر و تداوم ۹ هزار سال پیروزی اهریمن در اندیشه زروانی، عدم وجود اختیار و بدبینی مطلق نسبت به زن و مواردی از این قبیل در مقابل تناوب حاکمیت خیر و شر در اندیشه زردشتی اعتقاد به اختیار و موضع ملایم ترنسبت به زن در این اندیشه.
کتاب حاضر دارای دو بخش است. در بخش نخست به توضیح زروان و زروان گرایی، نماد و جنسیت زروان و زروانیان در دوران مختلف تاریخی تا دوره اسلامی می پردازد. بخش دوم کتاب به برداشت فردوسی از زروان اختصاص دارد و شخصیتهای شاهنامه را در برخورد با دو دیدگاه زردشتی و زروانی به تصویر می کشد. آنچه از شاهکار حکیم طوس برمی آید این است که اندیشه زروانی تا قرون سوم و چهارم هجری یعنی هم زمان با نگارش شاهنامه رایج بوده و فردوسی از آیین زروانی الهام گرفته و باز خورد این نگرش در ابیات او دیده می شود.