راضیه بیگم

شوکت صدیقی نویسنده رمان رضیه بیگم در اواخر دهه 40 با نگارش چندین اثر جذاب رئالیستی در پاکستان قدم به عرصه ادبیات نهاد. صدیقی در آثار خود همواره مسایل مبرم و سرنوشت ساز اجتماعی را مطرح و وضعیت دردناک و علل عقب ماندگی طبقه محروم جامعه را به زبان ساده و شیوا بیان می‌کند و پرده از روی حقایق تلخ زندگی برمی‌دارد. این نویسنده در دفاع از حقوق مستمندان گوی فریاد اعتراض بلند کرده و فرصت طلبان جامعه را رسوا می‌کند. شیوه نگارش او در شرح ماجراها به گونه‌ای جذاب است که خواننده حین مطالعه آن‌ها و ریشه لمس و با تمام وجود درک و با قربانیان ماجرا احساس همدردی می‌کند. ویژگی دیگر آثار صدیقی در حفظ رنگ خالص ملی و دوری از خیال‌پردازی‌های تعصب‌آمیز و افشای حقایق تلخ و حتی چهره گریه زندگی خلاص می‌شود. یک کلام سبک نگارش خاص و برخورد روان‌کاوانه نویسنده در معرفی شخصیت‌های مثبت و منفی به ویژه انسان‌های ساده دلی که قربانی اعمال دغلکاران می‌شوند به گونه‌ای است که حس عشق و همدردی نسبت به این قشر جامعه را در قلب آدمی به فوران وامی‌دارد که به ویژه در رمان حاضر قوه غریبی دارد. رمان راضیه بیگم در سال 1959 از سوی انجمن نویسندگان بهترین اثر سال شناخته شده و به اکثر زبان‌های زنده جهان برگردانده شده است.