تصور کن که هر روز این منظره جلوی چشمت باشد: ماکارونی هایی که مثل کرم های مرده از لبه سقف آویزانند و گلۀ سوسک ها که در قفسۀ آشپزخانه رژه می روند!
وقتی قرار باشد خودت این طور زندگی کنی، جان به لب می شوی. این حرف را از کسی که تجربه اش را داشته قبول کن؛ همان که اسمش آناستازیا است بیشتر مردم استیسی صدایش می زنند و برادرهایش به او می گویند ناستی!