و این منم زنی تنها

به نظر نویسندۀ این کتاب، از مجموع آرای صاحب‌نظران می‌توان به این نتیجه رسید که فروغ را باید در دو عرصۀ مستقل از هم مطالعه و داوری کرد؛ فروغ قبل از تولد که همان سرایندۀ سه دفتر «اسیر»، «دیوار» و «عصیان» بود، نیز فروغ بعد از تولد که «تولدی دیگر» را سرود. قبل از «تولد» شهرت فروغ بیشتر در شهامت او ریشه داشت که قراردادهای اجتماعی و رسم و سنت‌هایی را که بر تنش تنیده شده بودند، از هم می‌گسست. در این دوران با تسلیم بر عصیان، سعی می‌کرد دیوارهای ممنوعیت و زنجیرهای سخت اسارت را سست کند و فروبریزد. در همین مقطع از حیات شعری‌اش، در واقع شهامتش را به تصویر می‌کشد. همین شهامت او در تبیین بی‌پردۀ خواسته‌هایش، تعدادی را به او مشتاق و دل‌بسته می‌کرد و نیز انزجار بعضی از زعمای قوم را برمی‌انگیخت. در بخشی دیگر از این کتاب، آرای تعدادی از موافقان منتقد و مخالفان فروغ که خود در عرصۀ علم و ادب و حکمت سرشناس و صاحب‌نام هستند، بر سبیل اجمال و اختصار بیان شده است.