دولت در تاریخ اندیشه غرب

دولت چون بتی مقدس، هم ستوده است و هم منفور. گروهی آن را مظهر جنبه ی الهی انسان می دانند و همچون درمان هر بدی و عیبی گرامی اش می دارند. برای گروهی دیگر، دستگاه سرکوبی است، ناشی از واگذاری اراده ها به آن که باید به عنوان مسئول اصلی برد گی و بی نوایی انسان با آن مبارزه کرد. دولت با داوری های تندی که خود برمی انگیزد، دست کم، متناقض می نماید.