نقد سینمایی

فرانسوا تروفو می گفت: «هر کسی دو شغل دارد: یکی شغل خودش، یکی هم منتقد سینما.»
تماشای فیلم ها و علاقه به مشتاقانه حرف زدن راجع به آن ها نشانه ی رایج ذهنیت نقادانه ی هریک از ماست. پس در این صورت، ویژگی کار نقد چیست؟ ژان-میشل فرودون که خودش سال هاست کار نقد سینمایی می کند، در این کتاب بردوباخت های این فعالیت، وارد شدنش در حوزه ی رسانه و خصوصا اهمیت نگارش را نشان می دهد. او توضیح می دهد که کار نقد عملا چگونه صورت می گیرد، یا اکران های مطبوعاتی در دفتر نشریات، در مجلات سینمایی و در روزنامه ها، در رادیو، تلویزیون و در اینترنت به چه شکل است.
نقدْ از روزنامه نگاری تا ادبیات را شامل می شود، جایی میان درخواست های تبلیغاتی و وسوسه ی راهنما بودن برای مصرف کننده قرار می گیرد و همزمان جاذبه و دافعه دارد. اصالتش به خاطر بیان یک نظر شخصی است؛ عواطفْ الهام بخش این نظر شخصی هستند و اندیشه ای را تقویت می کنند که به اشتراک گذاشته می شود. نقد سینمایی وارث نقد هنر است که خودش با کارهای دیدرو و بودلر پدید آمده است؛ نقد سینمایی در فرانسه از قدمت بسیار زیادی برخوردار است که در این کتاب شرح آن می آید. تعهدات زیبایی شناختی اش و دیالوگش با مولف ها جریان های هنری زیادی به بار آورده، از «سینمای هنری » سا ل های 20 گرفته تا نظریه ی مولف و موج نو در سال های 60. مقایسه ای با وضعیت نقد در دیگر کشورها اجازه می دهد که ویژگی آن را بهتر ارزیابی کنیم. گلچینی از متن های نمونه وار منتقدان بزرگ از اوایل قرن بیست تا به امروز، این اثر را کامل می کند.