"275 روز بازرگان" اثری است از "مسعود بهنود" که در ادامه ی بررسی عملکرد دولت های ایران، این بار به "نقد و تفسیر نخست وزیر مهدی بازرگان" می پردازد. این اثر در واقع، تاریخی از تحولات ایران ارائه می کند که از سرنگونی رژیم پهلوی تا خاتمه ی راه دولت موقت، به نخست وزیری مهندس مهدی بازرگان را تجزیه و تحلیل می نماید.
"مسعود بهنود" کتاب را با نجوای اعتراضات مردم که رفته رفته به فریاد انقلاب تبدیل شد آغاز کرده و این برهه ی التهاب آمیز تاریخ معاصر ایران را تا درماندگی شاه وقت، استیصال او در حفظ سلطنت و نهایتا خروج از ایران و رو به وخامت رفتن بیماری اش پیگیری می کند. سپس نوبت به دولت سی و هفت روزه ی بختیار می رسد که تا پیش از این سیاست مداری گمنام بود و در این برهه تلاش کرد تا با چنگ و دندان، سلطنت از دست رفته را حفظ کند و در مقابل انقلاب مردمی بایستد. کوشش های او نیز با شکست رو به رو شده و سرانجام با ورود امام خمینی (ره)، کابینه ی مهندس مهدی بازرگان، به عنوان نخست وزیر منتخب روی کار می آید.
"مسعود بهنود" در "275 روز بازرگان"، نقش جامعه ی روحانیت، مقاومت و مبارزات بلندمدت آنان را تحلیل می کند و عملکرد روحانیت، از سید جمال الدین اسدآبادی تا آیت الله خمینی (ره) را در برچیدن شیوه ی حکمرانی سلطنتی با سابقه ی چند صد ساله زیر ذره بین قرار می دهد. کتاب با تحلیل موقعیت مهندس بازرگان که خود از یاران دکتر مصدق بود، در راس نخستین دولت بعد از فروپاشی نظام سلطنتی پیش می رود و ابعاد مختلف آن را مورد بررسی قرار می دهد.