پوریای ولی نامدارترین پهلوان تاریخ ورزش های زورخانه ای در ایران است. او دراواسط قرن هفتم هجری قمری دیده به جهان گشود و تا اوایل قرن هشتم زندگی کرد. به پیروی از پدر بزرگوارش به کشتی مشغول شد و تا آن جا پیش رفت که میدان دار آن شد. از آن جا که اخلاق حسنه و جوانمردی از اصول کشتی است و آداب و رسوم کشتی نیز، کشتی گیران را به داشتن اخلاق حسنه و جوانمردی، رهنمون می سازد، به جمع جوانمردان پیوست. و چون «معرفت» نیز از اصول و شرایط کسب مقام پهلوانی و پهلوان به معنای انسان نیرومند و اهل معرفت است، به کسب معرفت پرداخت و در نهایت به دلیل داشتن معرفت، قدرت بازو، جوانمردی و زهد،«جهان پهلوان» شد. او علاوه بر پهلوانی و جوانمردی، طبعی سلیم و ذوقی لطیف داشت و شعر می سرود...
کتاب حاضر در ابتدا مختصری از شرح حال این پهلوان را بیان کرده و سپس رباعیات وی را به همراه توضیحات کوتاهی درمورد آن ها، آورده است.