کمال گرایی

کمال به حالت مطلوبی اطلاق می‌شود که از وضع موجود فاصله دارد، حال با توجه به میزان این فاصله و این که چه مرجعی، حالت مطلوب را مشخص می‌کند، کمال‌گرایی گونه‌های مختلفی می‌یابد که برخی از آنها سالم و برخی دیگر بیمارگونه تلقی می‌شود. شکل‌های سالم کمال‌گرایی، هنگامی آشکار می‌گردد که با توجه به عنصر فاصله، ارتباطی فعال میان وضع موجود و وضع مطلوب برقرار شود. درخصوص عنصر مرجع تعیین‌کنندة کمال نیز، زمانی کمال‌گرایی سالم خواهد بود که فرد و دیگران، به صورت تعاملی در تعیین امر مطلوب مشارکت ورزند. نگارنده در کتاب حاضر کمال‌گرایی مثبت و منفی یا سلامت و بیماری را بررسی و مباحثی چون تعریف‌های موجود از کمال‌گرایی و نظریه‌ها، سبب‌شناسی، ابزارهای فهم و درمان‌های کمال‌گرایی را مطرح کرده است.