عصر امپراتوری (1875-1914)

عصر امپراتوری: 1875–1914 کتابی است که توسط مورخ انگلیسی ، اریک هابسبام نوشته شده و در سال 1987 منتشر شده است. این کتاب سومین کتاب از سه گانه کتابهای مربوط به "قرن طولانی 19" (نوشته شده توسط هابسبام) است که پیش از آن عصر انقلاب : اروپا 1789–1848 و عصر پایتخت: 1848– 1875 نوشته شده است. کتاب چهارم ، عصر افراط و تفریط: قرن بیستم کوتاه ، 1914–1991 ، به عنوان دنباله ای برای این سه گانه عمل می کند.
اریکا هابسبام در کتاب عصر امپراتوری مورد سیر تحول اقتصاد ، سیاست ، هنر ، علوم و زندگی فرهنگی اروپا از اوج انقلاب صنعتی تا جنگ جهانی اول بحث می کند. هابسبام آموزش گسترده و سبک نثر برازنده را برای خلق مجدد دورانی که پایه و اساس قرن بیستم را ایجاد کرده است به هم می آمیزد.
این دوره ی کمتر از پنجاه سال که با رکود اقتصادی آغاز شد توسط هابسبام توصیف می شود، اما اقتصاد جهانی سرمایه داری به سرعت بهبود یافت ، اگرچه اقتصاد غالب انگلیس توسط اقتصاد آلمان و اقتصاد آمریکا تضعیف می شد. افزایش بهره وری منجر به افزایش جریان کالاها و افزایش سطح زندگی می شود. با وجود آن ، نابرابری چه در سطح ملی و چه در سطح بین المللی در حال افزایش بود. این کتاب به مسائل قرن نوزدهم می پردازد.زمانی که صلح حاکم بود و در آن اروپا و دنیای غرب تنها درگیری های جزئی ای داشتند و این سبب شکل گرفتن این باور عمومی شد که دیگر جنگی در کار نخواهد بود. دورانی که آبستن وقایع هولناک آینده بود.