این کتاب از مجموعه ی 18 جلدی «تاریخ ادبیات ایران» است که در سال های اخیر و با ویراستاری کلی احسان یارشاطر، منتشر شده است. این مجموعه تلاشی برای به تصویر کشیدن سرگذشت ادبی زبان فارسی و دیگر گویش ها و زبان های ایرانی در گستره ی ایران فرهنگی و در طول تاریخ است. کتاب «ادبیات شفاهی زبان های ایرانی» که هجدهمین جلد از مجموعه ی «تاریخ ادبیات ایران» است، توجهی خاص به گویش ها و زبان های ایرانی کردی، پشتو، بلوچی، اوستی، فارسی و تاجیک دارد. این کتاب شامل یک مقدمه، سیزده فصل و یک کتابنامه ی مفصل است و مباحثی چون؛ بررسی ادبیات عامه در زبان فارسی، نگارش ادبیات کردی، ادبیات شفاهی کردی، بررسی مذهب و سنن شفاهی در کردستان با محوریت سنن مردم ایزدی و اهل حق، دوران کلاسیک ادبیات پشتو، ادبیات نوشتاری جدید پشتو، ادبیات شفاهی و عامه پشتو، ادبیات بلوچی، ادبیات اوستی، ادبیات عامه فارسی، نقالی، سخنی پیرامون کربلا و روضه الشهدای کاشفی و فرهنگ و ادبیات دینی، ادبیات عامه تاجیک ها و در نهایت ادبیات شفاهی و عامه فارسی دری در افغانستان.