هند در یک نگاه

هندوستان، یکی از مراکز عمده تمدن قدیم جهان است. تمدن دره سند به پنج هزار سال قبل تعلق دارد. اکتشافات باستان شناسی در دره سند و ویرانه های شهر موهنجودارو (Mohenjo Daro و هاراپا(Harappa)) و شهرهای دیگری در استان پنجاب و سوراشترا که همه در سده حاضر کشف شده اند موید و مثبت وجود تمدنی بالنسبه درخشان در شبه قاره هند پیش از هجوم اقوام آریایی به آن سرزمین است.

شهرهای مختلف مناطق مذکور دارای مجاری فاضلاب و حمام های عمومی و واجد بسیاری از لوازم شهرنشینی بوده اند و سکنه آنها با ساکنان قدیمی سواحل دجله و فرات در مغرب ایران روابط بازرگانی و داد و ستد داشته اند. آنان در مزارع خویش به کشت گندم و جو و حبوبات دیگر و حتی پنبه می پرداختند و سلاح های خود را از مس و برنز می ساختند و حیواناتی را از قبیل گاو و گاومیش و گوسفند و شتر و فیل و سگ رام و تربیت می کردند و پیشه های آهنگری و زرگری و عاج کاری و طلاکاری و نجاری و کوزه گری و سفال پزی و غیر آن را فرا گرفته بودند. خانه ها را با آجر و الوار احداث می کردند و پاره ای از محصول و فراورده های خویش را به ممالک مجاور صادر می نمودند و در مقابل اجناس مورد نیاز خود را می خریدند.