نویسنده با نکته بینی، خواننده را در مقابل شرایطی به ظاهر عادی ولی با بحرانی پنهانی قرار می دهد و بدون القاء داوری های شخصی، مخاطب را به درست دیدن سوق می دهد. طرح قصه به این شکل، یعنی احترام به مخاطب و قبول این مسئله که با خواننده ای اهل تفکر و دارای نگاهی درست مواجه هستیم و قرار نیست به نام رمان مجموعه ای از قضاوت ها و احکام صادر شده را به او منتقل کنیم.