مهرآسا

دیگر طاقت شنیدن صدای غمگینش را نداشتم. گوشی را که گذاشتم اشک هایم یکی پس از دیگری سرازیر شدند. طنین صدایش قلب و روحم را به آتش کشید. این برایم ثابت شده بود که بدون او زندگی کردن برایم غیرممکن بود.