ابن رشد مخاطبین دین را از حیث درجات فهم به سه دسته تقسیم می کند و معتقد است که آیات ، قائل به باطن می شود و تنها راه رسیدن به باطن را فلسفه و تنها فرد شایسته برای این امر را فیلسوف می داند. به همین جهت در مقابل متکلمان موضع انتقادی می گیرد و آنها را در تاویل آیات «خطاکار» خطاب می کند. ابن رشد سعی کرده با نظریه ی خود راهی را برای فهم درست دین بازکند و از انحرافاتی که در مقوله ی فهم اتفاق می افتد، جلوگیری کند.