کتاب حاضر ثبت لحظه هایی است از زندگی سید محمود موسوی، باستان شناس ادیب یا ادیب باستان شناس. او که باستان شناسی را تحصیل و تجربه کرده و در گوشه و کنار این سرزمین پهناور کلنگ زده بود، کند وکاو و غور در احوال گذشتگان برایش قدمی بود در طریق کسب معرفت و حکمت و در صدف خویش گوهر ساختن. خودش می گفت توشه ای و گوشه ای می خواستم از روزگار. در کوره راه های پرپیچ زندگی کوشید تا خوشه ای از مواهب این عالم بچیند. تاریخ می دانست و ادیب بود و شعر می گفت و روان و شیرین می نوشت. مثنوی مولانا را به راحتی می خواند و می فهمید و با مفاهیم و تمثیلات و رموز آن آشنا بود. بسیاری از اشعار فردوسی و غزلیات حافظ را از بر بود. با همه شعرهای معروف معاصر آشنا بود و با بعضی از آنان چون اخوان ثالث، نصرت رحمانی و احمد شاملو دوستی و آمد و شد داشت...