عصری که در آن بسر می بریم را عصر جهانی شدن نامیده اند، انقلاب فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی نقش اساسی در پدیدآمدن دگرگونیهای گستردهای که از آنها به عنوان جهانی شدن یاد میشود داشتهاند. تجارت، فرهنگ ، دانش و رسانه در هم تنیده شدهاند، مبادله اطلاعات ، کالاها و جریان پول در ورای مرزهای جغرافیایی در جریان دارند، ماهوارهها امکان راهاندازی تلویزیونهای جهانی را فراهم آوردهاند، بزرگراههای اطلاعاتی یا همان اینترنت ، متن و صدا و تصویر را در هم آمیخته است و این امکان را فراهم آورده است که انسانها در هر جا و هر موقع بتوانند هم فرستنده و هم گیرنده باشند.
به جرات میتوان گفت که حجم اطلاعاتی که روزانه هر انسانی در قرن بیست و یکم در معرض آن قرار میگیرد، هزاران برابر بیش از صد سال پیش است به نحوی که می توان گفت انسانها در اثر بمباران گسترده اطلاعاتی دچار نوعی سردرگمی گردیدهاند، کمیت اطلاعات افزایش یافته است اما آیا کیفیت آن نیز افزایش یافته است؟، از دیگر سو چگونه میتوان در میان هیاهوی پرجاذبه فرهنگ تجاری غربی از اصالت فرهنگهای بومی دفاع کرد و در عینحال بتوان میراثهای کهن فرهنگی کشورمان را جهانی نماییم یعنی آنکه بتوانیم در عین حال که از مواهب جهانی شدن بهرهمند میشویم مانع از تحلیل رفتن فرهنگمان شویم.
بدرستی میتوان گفت که روابط عمومیها در کلیه سازمانهای دولتی و خصوصی میتوانند در عصر جهانی شدن که سرعت تحولات و دگرگونی ها در آن بسیار زیاد است با اطلاعرسانی و اطلاعیابی تعاملی تهدیدها را به فرصت تبدیل نموده و در عین حال امکان بهرهمندی حداکثر از فرصتها فراهم نمایند.
در کتاب حاضر به منظور بررسی نقش روابط عمومیها در عصر جهانی شدن، در فصل نخست به بررسی تکنولوژیهای ارتباطات و بهویژه تکنولوژیهای کاربردی در روابط عمومی، در فصل دوم به بررسی پدیده جهانی شدن، در فصل سوم به بررسی روابط عمومی، تبلیغات و جهانی شدن و نقش روابط عمومی ها در توسعه فرهنگی خواهیم پرداخت و فصل چهارم به بحث و نتیجهگیری اختصاص یافته است