این کتاب نگاهی دارد بر نیچه، شاعر و فیلسوف بزرگی که جلوتر از زمان خود بود و هرگز خود را اسیر مدرنیته یا سنت نکرد. فولادوند نیچه را از دریچه عرفان و بینش ایرانی به تماشا نشسته است و براساس تحقیقات گسترده خود، تکیه بر دست آوردهای نیچه شناسان، روش تطبیقی و بهره گیری از مقوله فرهنگی–معنوی «ایران مآبی» او را به خواننده معرفی می کند.