سازمان های یادگیرنده، سازمان های مناسب برای عصر حاضرند. شعار اصلی این عصر «همگامی با خلاقیت و نوآوری» است.فراگرد، ایجاد فکرهای جدید و تبدیل آن فکرها به عمل و کاربردهای سودمند را نوآوری می گویند؛ در سازمان ها این کاربردها به دو صورت انجام می گیرد:
1ـ نوآوری در فراگرد که موجب بهینه شدن راههای انجام کار می گردد.
2ـ نوآوری در بازده که به ارائه ی خدمات جدید و بهبود یافته منجر می شود (رضائیان،1383، ص 105)؛
باید خاطر نشان ساخت که نوآوری در درون داد هم امکان پذیر است. نوآوری در درون داد، موجب انتخاب منابع محدود کمیاب متناسب با شرایط و نیازهای محیط سازمان به منظور بهبود نگرش برای بهسازی فعالیت های فراگرد و در نهایت برون داد سازمانی است. محیط های سازمانی جدید نیاز سازمان به محیط خلاق و نوآور را در یک جریان مستمر، با ارئه ی افکاری راهبردی و قابل بهره برداری برطرف می نمایند. افکار با قابلیت پیش بینی نتایج اثر بخش و کارا باید در فراگردهای سازمانی جدید یا اصلاح شده با روندی مناسب اجرا شوند، تا توانایی همراهی، رقابت، سازگاری و بهسازی را در ازای فناوری های نوین با دیگر سازمان ها داشته باشند.