داستان راه شاهی حاصل سفری است که مالرو در سال 1923، همراه همسر خود و یکی از دوستانش به منظور تحقیقات باستانشناسی و بدست آوردن حجاری هایی از معابد قدیم کامبوج به خاور دور انجام داد. بخش اول داستان تقریبا گزارش روزبه روز این سفر و ملاقاتهای او با مقامات فرانسوی مستعمر، و تهیه مقدمات سفر به جنگلهای کامبوج و کشف معابد قدیمی در اطراف راه شاهی و بدست آوردن حجاری هاست. اما محکومیت مالرو از سوی مقامات فرانسوی به سرقت سنگ نگاره ها موجب طول اقامت وی در هند و چین شد. مالرو پس از مدتی به پاریس بازگشت و مجددا به خاور دور سفر کرد. در این سفر دوم مالرو وارد مبارزه علنی با مقامات استعماری فرانسه شد و در شورشهای چین برای کسب آزادی شرکت کرد که حاصلش کتاب سرنوشت بشر برنده جایزه گنکور بود. در داستان راه شاهی، مالرو سرنوشت انسان را در رویارویی با مرگ و تقلایش برای رهایی از آن و جستن راهی برای غلبه بر آن به نمایش درآورده است.