این کتاب، با روگشایی تبار شناختی گمشده مدرنیسم، مکتب دلسارتیسم را به سنت های مسلط فعالیت های پاراتئاتری، به ویژه وانمود اسطوره ای درام های تک نفره رمانتیک ویکتوریایی مرتبط می سازد و آنگاه هر دو را با تفسیرهای تجدیدنظرطلبانه مونولوگ دراماتیک، به عنوان ژانری که عمیقا با بدن مرتبط است، وصل می کند و...