هنگام ورود اسلام به ایران ، زبان فارسی دری یکی از لهجه های محلی بود که در خراتسات بزرگ به آن سخن می گفتند. با قدرت گرفتن اسلام در ایران ، زبان عربی زبان رسمی حکومت شد که برای نوشتن نامه ها و فرمان های خلیفه مسلمانان و سایر امور کشوری و همچنین برای نوشتن آثار علمی و ادبی به کار می رفت.
نویسندگان و شاعران ایرانی هم ناگزیر زبان عربی را آموختند و آثار خویش را بیشتر به این زبان می نوشتند . با این حال زبان قدیم ایرانی ، یعنی زبان پهلوی ، هنوز میان، روحانیان و دانشمندان زرتشتی ایران رواج داشت و کتاب هایی به این زبان نوشته می شد.