کتاب "رواندرمانى اگزیستانسیال" هم راهنمایى براى درمانگران است و هم نوعى درمان بهشمار مىرود: هرکس که آن را بخواند، عمیقاً تحت تأثیر قرار مىگیرد و خردمندتر مىشود انگار چندین ساعت به گفتوگو با کسى نشسته که عزمش را براى عبور از ژرفترین مشکلات بشرى جزم کرده است. داستایفسکى، تولستوى، کافکا، سارتر، کامو و بسیارى دیگر با نویسنده همآوا شدهاند تا از دلواپسىهاى غایى بشر بگویند.
مخاطبان اصلى کتاب، دانشجویان و رواندرمانگران بالینىاند ولى بهدلیل سبک قابل فهم و عارى از اصطلاحات تخصصىاش، براى خوانندهى معمولى نیز قابل درک و بسیار جذاب است. "یالوم" پس از نوشتن این کتاب و براى بسط نظریه اگزیستانسیال بود که به ابزار داستان روى آورد و آثارى چون و نیچه گریه کرد… و مامان و معنى زندگى را خلق کرد. او خود رواندرمانى اگزیستانسیال را کتاب مرجع تمامى آثارى دانسته که پس از آن به رشته تحریر درآورده است.