مولف فصلهای این کتاب را بر اساس موضوعات محوری که در اشعار فردوسی نهفته است تقسیم بندی کرده است و در هر فصل شعرهای متناسب با موضوع را آورده و به شرح آنها پرداخته و در ادامه برخی از داستانهای شاهنامه را به زبانی ساده و روان بازگویی کرده است.
نویسنده همچنین در فصل 6 این کتاب با اشاره به شعرهایی از سعدی و علامه اقبال لاهوری به تاثیر پذیری این دو شاعر از حکیم طوس پرداخته است. نگارنده در این بخش معتقد است که سخن فردوسی درباره چشمه و دریا مثل همیشه ساده، دلیرانه و براست. سخن او سخن کسی است که روی خرد و حساب حرف می زند، استعاره و قیاس نهانی و پیچیدگی و افکار صوفیانه در گفتارش نیست.